Język pasywny
Aby opisać języki wymagane na konferencji międzynarodowej lub móc określić poziom biegłości tłumaczy ustnych w poszczególnych językach, stosuje się pewne terminy, które wyjaśniono poniżej.
Na temat terminów "aktywny" i "pasywny" język:
- Aktywny język oznacza, że tłumacze ustni mogą zarówno dobrze go rozumieć, jak i nim mówić. W przeciwieństwie do tego, tłumacze ustni mogą jedynie dobrze rozumieć język pasywny, ale nie będą tłumaczyć na ten język.
- Aktywny język na konferencji oznacza, że język ten jest używany przez prelegenta, panelistów lub w sali podczas dyskusji, podczas gdy język pasywny nie jest w ogóle używany w sali konferencyjnej (np. jeśli goście danego języka pojawiają się tylko jako słuchacze, a prośby o zabranie głosu w tym języku nie są planowane / dozwolone).
Na temat terminów język A, język B i język C:
- Językiem ojczystym tłumacza ustnego jest jego język ojczysty. Jeśli dorastali jako wielojęzyczni, w wyjątkowych przypadkach mogą mieć nawet kilka języków ojczystych. Tłumaczenie ustne na ten język jest najlepsze po wielu latach doświadczenia zawodowego. Język A jest językiem "aktywnym" (patrz wyżej).
- Język B jest językiem, w którym tłumacze ustni są prawie tak biegli jak w swoim języku ojczystym. Oznacza to, że doskonale rozumieją i mówią w tym języku. Jest to również język "aktywny" (patrz wyżej).
- Wreszcie, język C: Tłumacze ustni są w stanie doskonale zrozumieć ten język i przetłumaczyć go na inne języki, ale nie tłumaczą na ten język. Jest to zatem język "pasywny" (patrz wyżej).
